We rijden naar een berghut en van daaruit volgen we een smal pad langs meertjes. We huppelen als berggeiten 9 km lang van steen naar steen.
In één van die meertjes weten de meisjes even niet waar kijken als alle aanwezige mannen (Kevin, Dieter en Jatse) plots beslissen om te gaan zwemmen, in hun adamskostuum welliswaar...
De Eva's zouden ook wel willen, maar houden het op een zedig pootje baden :-).
De laatste 2 kilometers zijn op karakter. Enna horen we niet, een echte kuitenbijter. Jatse bijt door na enkele struikelpartijen en Zara volgt met de nodige gekende peptalk.
Net als het begint te druppelen, bereiken we de berghut. We belonen onszelf met een frisse Noorse pint en de jongsten storten zich op de Ola-ijskast.
- Posted using BlogPress from my iPad
Hey
BeantwoordenVerwijderenLeuk te horen dat mijn nichtjes de wandeling tot een goed einde brachten. Al ging het van de ene iets vlotter dan bij de andere. Wij zijn nog steeds in werkmodus en lezen met jaloerse gevoelens de blog. Ondertussen liggen de bouwwerken stil maar over 2 weken schiet Sven in actie. Ons nieuw schuifraam deed al goed dienst. Elena is er nog niet aan gewend en heeft gisteren een serieuze tuimeling gemaakt. Eward is supertrots nu hij zonder steunwielen kan rijden. We moeten hem wat temperen want hij staat recht op zijn trappers en haalt snelheden tot 15km/h. Hij waant zich de nieuwe Vincenzo. Opa Willy zorgde voor de nodige uitrusting met een pet en handschoenen. Als hij maar zijn kopje niet helemaal zot maakt...
Nog veel plezier ginder en wij kijken al uit naar de mooie foto's
Groeten vanuit Klaproos 34